De drukke dagen van handballer Koen (20)

Koen Houdijk voelt zich op de markt in Voorburg helemaal op zijn plek. © Patrick Dolkens

Bij de combinatie handbal en kaas gaat er voor niemand een belletje rinkelen, maar voor toptalent Koen Houdijk (20) is het een vaste combinatie. Op zaterdagen staat hij eerst in de kaaskraam op de markt zijn mannetje, in de avond deelt hij bij eredivisionist WHC/Hercules de lakens uit. ,,Ik heb zelfs een vaste klant van 87, dat is toch prachtig?”

Koen Houdijk geeft eerlijk toe dat het voor hem niet meevalt om van zes uur ’s ochtends tot half vijf in de namiddag tussen de kazen op zijn benen te staan. Daarna snelt hij zich naar huis, doet hij een dutje en stapt hij even later alweer met zijn team de bus in voor een eredivisiewedstrijd, ergens in het land. ,,Het zijn lange dagen en daarna ben ik ook kapot. Het is een beetje een gewenning geworden. Het blijft pittig, maar ik heb het er graag voor over.”

Zakcentje
Handballen is voor de snelle en technisch begaafde middenopbouwer van WHC/Hercules zijn passie. ,,En kaas!”, zegt hij lachend, ,,Dat is natuurlijk gewoon lekker. Maar eerlijk gezegd doe ik het om een zakcentje bij te verdienen. Doordeweeks wordt werken lastig voor mij vanwege mijn studie maatschappelijke zorg. Ik ben aan het afronden en loop op dit moment stage bij zorgboerderij Swaenesteijn. Dat kost veel tijd en ook het handballen slokt veel uren op. Ik train vier keer in de week waarvan eenmaal krachttraining. Dat is best zwaar.”

Desalniettemin is de joviale en welbespraakte Houdijk in de kraam met allerlei soorten kaas duidelijk in zijn element. ,,Ik werk nu vijf jaar op de markt. Het is geweldig werk. Ik doe het met veel plezier, omdat je een goede band opbouwt met de klanten die steeds terugkeren.”

De manier waarop Koen Houdijk er terecht kwam, is typerend voor hem. ,,Ik ben op een zaterdagmiddag langs gelopen bij de kraam om te vragen of ze nog een baantje voor mij hadden. Ik ben toen aangenomen door kaashandelaar Guus van den Bosch. Nu werk ik al een tijdje voor de Voorburgse Kaas Markt.”

Houdijk, die nooit om een praatje verlegen zit, heeft een eigen klantenkring opgebouwd. ,,Op de markt heb ik één klant die ik al heel lang ken, Henk Kuitems. Een kapper van 87 jaar, die pas nog zijn 65-jarig jubileum vierde en met wie ik altijd gezellig kan kletsen. Ik ga één keer in de drie maanden met hem en mijn collega Maud uiteten bij zijn vaste Chinese restaurant. Hij is ook een keer naar een wedstrijd van mij komen kijken. Dat is toch prachtig?”

Bij zijn club WHC/Hercules staat de beweeglijke opbouwspeler te boek als een groot talent. Hij werd al geregeld benaderd door andere (top)clubs, maar kon het niet over zijn hart verkrijgen om zijn vrienden in de steek te laten. ,,Ik ben op mijn elfde jaar met handballen begonnen bij Hercules. Daarvoor heb ik zeven jaar gevoetbald bij Wilhelmus. Ik heb het enorm naar mijn zin bij WHC/Hercules. Wij spelen eigenlijk in een vriendenteam op het hoogste niveau. Ik zie mezelf dus niet snel vertrekken.”

Lichaamsbouw
De publiekslieveling staat bekend om zijn vermogen de snelheid in het spel te houden en de lijnen uit te zetten voor zijn medespelers. Houdijk kent zijn eigen verbeterpunten: ,,Ik zou mijn fysieke gesteldheid willen verbeteren. Ik kom nog vaak kracht tekort tegen de grote ploegen. Maar ja, dat zit nu eenmaal in mijn lichaamsbouw.”

Vanavond, nadat hij eerst een dag op de markt in Voorburg heeft gestaan, staat voor Houdijk en zijn ploeggenoten de derby tegen Quintus voor de deur, een tegenstander waar ze bij WHC/Hercules goede herinneringen aan hebben. ,,De thuiswedstrijd tegen Quintus was één van onze betere wedstrijden en die hebben we gewonnen. Zij zullen er op gebrand zijn ons dit keer te pakken. Hoewel wij een aantal spelers missen, gaan we er weer vol voor. Zo’n derby is extra lekker om te winnen.”

PETER LOTMAN

‘Wat mag het zijn?’, is iets dat handbaltalent Koen Houdijk elke zaterdag meermaals aan zijn klanten vraagt. © Patrick Dolkens