Tophandbalster van weleer coacht nu bij de mannen
Esmee Martens sloot twee seizoenen geleden aan bij WHC/Hercules, de huidige koploper van de eredivisie. Hoofdcoach Wesley Hage vroeg haar om zijn assistent te worden. ,,We kenden elkaar goed van de trainingen bij Handbalschool Haaglanden”, vertelt Martens. ,,Ik ben begonnen als coach van het reserveteam en we trainden samen de selectie. Sinds dit seizoen ben ik betrokken bij het eerste team. Onze samenwerking is prima.”
Martens was één van de topspeelsters bij Quintus in de tijd dat de Westlandse formatie de successen aan elkaar reeg. Zaterdag staat ze met WHC/Hercules tegenover haar oude club. ,,Ik heb daar een fantastische tijd meegemaakt. De mooiste herinneringen zijn toch wel al die Europa Cup-wedstrijden die ik heb mogen spelen. We zijn veel naar het buitenland geweest, naar landen waar je anders nooit gekomen zou zijn.”Toch wil Esmee Martens, in het dagelijks leven vergunningverlener bij de gemeente Westland, een kanttekening plaatsen bij die mooie momenten. Ze denkt niet alleen aan alle behaalde prijzen, maar veel meer aan alle lessen die ze leerde bij Quintus. ,,Over de sport, over mensen in het algemeen, maar vooral ook over jezelf als persoon”, zegt ze met de nodige levenswijsheid. ,,Bepaalde geleerde lessen neem ik nog steeds mee in mijn dagelijks leven.”
Na haar succesvolle carrière in het eerste team van Quintus sloot zij aan bij het roemruchte derde met de andere sterren van weleer. ,,We hebben ook in onze nadagen nog mooie wedstrijden gespeeld. Veel gewonnen en kampioen geworden.”
Tot het noodlot toesloeg. ,,Helaas heb ik onlangs mijn enkelbanden ingescheurd. Ik ben bang dat dit seizoen voor mij voorbij is. Heel jammer, omdat ik niet verwacht dat ik vanwege alle drukte met training geven en coachen weer terug kan komen. Ik heb het altijd super naar mijn zin gehad bij Quintus. Ik voel dat het tijd is om meer aandacht te besteden aan andere zaken.”
Dat geldt eveneens voor haar aspiraties in de muziekwereld, waarin ze als singer-songwriter actief is geweest. ,,Die activiteiten heb ik op een laag pitje moeten zetten. De drukke agenda met werk en het handbal laten geen ruimte om nog intensief met muziek bezig te zijn. Misschien dat ik het in de toekomst weer kan oppakken als ik meer tijd heb.”
Dan toch nog even terug naar het handbal, de grote passie van Esmee én haar vader John, die trouw alle wedstrijden door heel Nederland meereist. ,,Prachtig natuurlijk”, vindt ze. ,,Hij is zó enthousiast. Wij hebben veel steun aan elkaar sinds mijn moeder een paar jaar geleden veel te jong op 56-jarige leeftijd is overleden. Samen hebben we ons er doorheen geslagen.”
Over de confrontatie tussen haar werkgever WHC/Hercules en haar oude club Quintus is ze duidelijk: ,,Ik draag Quintus een warm hart toe, maar ik ben nu bij WHC/Hercules. Een belangrijk doel is kampioen worden van de eredivisie en dan promoveren naar de Super Handball League. Daar laten we ons door mijn vorige vereniging niet vanaf houden.”
foto’s: Patrick Dolkens
