GEADOPTEERDE DÉNIS KEMP IS NA MOEILIJKE JEUGD SUCCESVOL HANDBALLER

MOOIE START VAN ZIJN LEVEN

De biologische moeder van Dénis had hem destijds na de bevalling in het ziekenhuis achtergelaten. ,,En dus”, vertelt hij rustig en weloverwogen, ,,kwam ik in een kindertehuis terecht. Daar zijn zij toen naar toegegaan met die man. Je kunt in Nigeria namelijk niet als wit iemand zonder beveiliging over straat. In dat tehuis hebben ze mij opgepikt. En zo ben ik in Nederland terechtgekomen.”

Het werd een mooie start van zijn leven, zoals hij zelf omschrijft met een glinstering in zijn ogen. Mede door de liefdevolle opvoeding van Suzanne en Wil groeide de kleine Dénis op tot een welbespraakte en sportieve jongeman.

Toch was het niet altijd even eenvoudig voor hem en zijn adoptieouders. ,,Ik was niet de gemakkelijkste”, zegt hij achteraf eerlijk. ,,Ik kon slecht tegen mijn verlies met alle spelletjes die we thuis en op school deden. Ik was ongeduldig en af en toe opstandig.”

Maar dankzij het geduld van zijn ouders en de liefdevolle opvoeding kwam het toch helemaal goed.

Ook op school was het soms lastig voor Dénis. Hij werd, ook nog in die tijd, gepest vanwege zijn huidskleur. ,,Dat was natuurlijk niet leuk als ik werd uitgescholden of ik als niet mee mocht doen omdat ik zwart was. Totdat de juffrouw op de basisschool het zag en zei: je bent zo sterk en fysiek groter dan die gasten, dus pak ze aan. Dat heb ik een keer gedaan en daarna was het snel afgelopen”, zegt hij nu lachend.

HARDLOPEN EN SPRONGKRACHT

 Zijn krachtige gestalte heeft hem ook richting de handbalsport gebracht. De gymnastieklerares was lid van Oliveo in Pijnacker en onderkende zijn atletische vermogen. ,,Ga handballen, zei ze tegen me. Je kunt hardlopen en hebt sprongkracht. Dus heb ik me daar aangemeld.”

Ook de talenten Sil Klompé en Sten Maas, die nu bij WHC/Hercules handballen, kwamen van Oliveo. ,,Ik heb ze daar leren kennen. Dat was dus makkelijk voor mij om de overstap te maken.”

Overigens verliep dat niet helemaal vlekkeloos. Kemp kan er nu makkelijk over praten: ,,Ik speelde een belangrijke wedstrijd met de A1 van Oliveo toen ik dertig seconden voor het einde een ernstige knieblessure kreeg. Ik ging tegen de grond en mijn knieschijf lag er helemaal naast. Dat was het moment waarop ik dacht, wil ik dit verder nog wel. Maar na een gesprek met de trainers Wesley Hage en Teun de Hoog bij Hercules heb ik toch die overstap gemaakt.”

Daar heeft Dénis Kemp, 1.74 meter en 81 kilogram, geen moment spijt van gekregen. Hij is regelmatig toegevoegd aan de selectie van coach Hage, die strijdt om de titel in de eredivisie, én is een belangrijke kracht in de jeugdploeg.

,,Ik heb het geweldig naar mijn zin bij deze club”, zegt de sociaal vaardige en leergierige Kemp. ,,Leuke gasten en zij accepteren mij volledig. Het zou mooi zijn als we inderdaad kampioen kunnen worden en naar de Super Handball League promoveren, maar daar willen we nog niet over praten. Dat komt allemaal wel.”

GROOTSTE WENS

Dat is dus de droom van de student Sport en Bewegen, die tijdens zijn stage inmiddels is aangenomen als sportinstructeur bij sportcomplex de Viergang in Pijnacker.

Maar zijn grootste wens is op dit moment toch wel om een keer terug te gaan naar Nigeria. ,,Ik zou bijvoorbeeld graag dat kindertehuis willen zien en hoe het land er verder uitziet. Mijn ouders hebben beloofd dat we dat binnenkort gaan doen. Mijn adoptiebroertje Ben van veertien jaar gaat dan ook mee. Die reis zou fantastisch zijn”, zegt Dénis Kemp voor wie het leven hem na een moeilijke start weer toelacht.

AD SPORT/PETER LOTMAN