BERGEN – Hoewel er nog twee competitiewedstrijden gespeeld moesten worden, is het sinds twee weken al definitief. Handballer Tim Vleeshouwer uit Zierikzee gaat spelen in de eredivisie en treedt met zijn ploeg B&B Healthcare/WHC-Hercules in de voetsporen van zijn vader Jaco, die in het seizoen 1992-1993 met Delta Sport in de eredivisie speelde.

Het is snel gegaan met de carrière van Tim Vleeshouwer. Waar hij afgelopen seizoen zijn bijdrage nog leverde aan de promotie van Delta Sport/EOC naar de tweede divisie, staat hij volgend seizoen in de eredivisie. ,,Ik had ook niet direct verwacht dat ik bij WHC/Hercules in de eerste ploeg zou komen’’, erkent de 2,03 meter lange opbouwspeler.
,,Maar ik was toch vrij snel gewend aan vooral het hogere tempo en mocht in de oefenperiode ook meespelen met de eerste ploeg’’, vervolgt hij. ,,Dat ging eigenlijk zo naar wens, dat ik vanaf de eerste competitiewedstrijd al bij het eerste aangesloten was. Het begon met vijf minuten speeltijd, maar dat is ondertussen al uitgebreid naar een halfuur’’, zegt hij niet zonder trots.

Conditie en tempo
De omschakeling, die vooral op het gebied van conditie en tempo levensgroot was, verteerde Vleeshouwer wonderwel uitstekend. ,,In de voorbereiding trainden we vijf keer per week, vooral met de bal’’, vertelt Vleeshouwer. ,,Ik kon het afgelopen seizoen in de hoofdklasse eigenlijk een uur lang volhouden, maar in het begin hing hier mijn tong na tien minuten op mijn knieën. Vooral de omschakeling van aanval naar verdediging en andersom gaat in een hoog tempo’’, aldus de Zeeuw, die ondertussen al dicht tegen een basisplaats aanzit bij de ploeg van trainer Zsigmond Makay. ,,Ik ben meestal de eerste opbouwer die in het veld komt als er gewisseld wordt.’’

Nu promotie naar de eredivisie een feit is voor de ploeg van Tim Vleeshouwer, zal er in de komende periode ook veel duidelijkheid ontstaan rond het team en hoe het er daadwerkelijk uit gaat zien. ,,Er volgen allemaal één-op-één-gesprekken met het bestuur, hoe de wederzijdse ambitie is. Er zullen wellicht spelers bijkomen en ook zal er minimaal naar drie keer trainen per week worden gegaan. Nu is een derde training nog optioneel, maar dat zal zeker veranderen. We willen er namelijk geen avontuur van een jaar van maken’’, klinkt het vastberaden uit de mond van de student aan de TU Delft.

Bang dat hij een intensiever handbalprogramma niet meer kan combineren met zijn studie is Vleeshouwer absoluut niet. ,,Dit jaar was eigenlijk het drukste jaar, omdat we ook nog met een full-time project bezig waren. Dus ik verwacht zeker niet dat de combinatie problemen oplevert.’’ Als Tim Vleeshouwer – die over twee maanden 24 wordt – na het komende studiejaar klaar is, zal zijn toekomst hoogstwaarschijnlijk in de nabijheid komen te liggen van zijn huidige woonplaats Voorburg. ,,Ik zal in de logistieke- of transportwereld hopelijk een baan vinden en daar zijn de mogelijkheden in deze regio nu eenmaal groter.’’

Reikhalzend kijkt hij ondertussen uit naar zijn eerste speelminuten in de eredivisie. ,,Maar ik weet ook heel goed dat ik mezelf op sommige vlakken nog moet verbeteren. Vooral in de dekking zal ik moeten groeien qua voetenwerk en agressie en het zal in de één-op-één-duels ook beter moeten’’, is hij kritisch op zichzelf. ,,Maar eerst de laatste twee competitiewedstrijden in de eerste divisie maar in stijl afsluiten, dat zijn we aan onze stand verplicht’’, zegt hij voor aanvang van het treffen in Bergen tegen Berdos.

Benedenmaats
Pikant detail is dat in de laatste wedstrijd Arbo/Rotterdam op bezoek komt, waar Vleeshouwer mogelijk de Zeeuwen Zeno Canninga en Thomas Houtepen tegenkomt. Tegen Berdos ging het echter niet volgens plan zaterdagavond. WHC/Hercules trok na een 19-10-achterstand bij rust met 34-27 aan het kortste eind. ,,Ik heb redelijk veel gespeeld, maar als collectief was het benedenmaats’’, aldus Tim Vleeshouwer, die zelf viermaal scoorde.

© Gerard Spaans/Orange Pictures