Zsigmond Makay is altijd op en top een gentleman. Dat blijkt uit het feit, dat hij in een donkerblauw kostuum met stropdas de handballers van WHC/Hercules tijdens de wedstrijden coachte. Maar ook nu, op het moment dat hij zijn passie als trainer heeft moeten opgeven, is hij onberispelijk in zijn uitlatingen.

Geen onvertogen woord komt er uit zijn mond over de clubs die hem bedankten voor zijn bewezen diensten. Hij is begripvol en benadrukt steeds met hoeveel plezier hij de afgelopen jaren met ‘zijn gasten’ heeft gewerkt.

Makay: ,,Het leven gaat gewoon door, ook zonder handbal. Nou ja, gewoon, het zijn zware tijden natuurlijk. En dat iedereen gezond blijft, is natuurlijk veel belangrijker. Ik had het wel zien aankomen, dat het na dit seizoen voorbij zou zijn bij WHC/Hercules. Ik ben professioneel genoeg om dat voor me te houden en pas naar buiten te brengen als alle partijen binnen de club het erover eens zijn. Het is gebeurd en ik kan er niets aan veranderen en dat wil ik ook niet.”

Uit de reacties van een aantal spelers bleek, dat zijn aanpak werd gewaardeerd. Makay: ,,Ik heb van een paar jongens bedankjes ontvangen. Niet van iedereen, maar dat wist ik precies. Ik had ook niet verwacht, dat ze allemaal medelijden met me zouden hebben. Ik ben een trainer die als sociaal en teambouwer bekend staat. Maar daarnaast ga ik ook altijd voor het resultaat. Verliezen komt niet in mijn woordenboek voor. Met een harde aanpak kun je het niet iedereen naar de zin maken.”

NIET MAKKELIJK

Het is geen gemakkelijke tijd voor de van oorsprong Hongaarse oefenmeester. Zijn vrouw Katalin verblijft in Boedapest, omdat onlangs haar moeder is overleden. Zijn jongste dochter Emily is in Dubai voor haar werk en zit met strenge regels in quarantaine. De oudste, Melanie, zit vast in Wenen waar zij studeert voor haar master diploma.

Makay: ,,Vervelend, zo gescheiden van elkaar. Ze zijn gelukkig allemaal gezond. Dat is het allerbelangrijkste. Wij mogen in Nederland niet klagen met de maatregelen. We hebben nog behoorlijke bewegingsvrijheid. Dat is daar wel anders. Er komt, hopelijk snel, een moment dat het allemaal weer normaal wordt en we elkaar weer kunnen zien.”

Makay is er van overtuigd, dat er voorlopig nog geen einde komt aan de nare situatie. ,,En het wordt nooit meer zoals het was in de wereld”, is zijn voorspelling. ,,De maatschappij verandert in razend tempo, mensen veranderen, sport krijgt een andere betekenis. Het kan best zijn, dat sport nóg belangrijker wordt omdat het mensen bij elkaar brengt. Het verbindt mensen. Maar het moet niet te lang duren voordat we kunnen terugkeren naar ons normale bestaan.”

OPGEHEVEN HOOFD

Of de ambitieuze Makay nog doorgaat als trainer is een overbodige vraag. ,,Ik ga zeker door. Ben m’n hele leven al bezig met handbal. Ik weet nog niet waar, maar ik heb al eerder gezegd: de ene deur gaat dicht en de andere gaat open. Ik kan met opgeheven hoofd vertrekken. We hebben als Combinatieteam boven verwachting gepresteerd. Dat heeft de vereniging mij ook gezegd. Het was tijd voor een nieuwe impuls, voor vers bloed. Oké, dat moet dan maar. Ik hoef me nergens voor te schamen en neem afscheid met goede resultaten. Er komt vast weer een nieuwe uitdaging waarin ik me kan vastbijten. Laten we eerst maar eens proberen deze zware periode goed door te komen met z’n allen.”

AD SPORT/PETER LOTMAN