Het was alweer het tweede seizoen als hoofdtrainer van deze groep.

Ik merk zelf dat ik vaak niet goed terugkijk en te veel gefocust ben op hoe nu verder. De afgelopen dagen toch even terugkijkend en dat geeft een trots gevoel!

Vorig jaar hebben we een mooie stap gemaakt met het inpassen van jonge spelers die op de deur klopten. We wisten van tevoren dat een aantal oude rotten er niet meer bij zouden zijn.

We hadden als staf vertrouwen en zin in de nieuwe selectie. De basisgroep was er al en werd aangevuld met de jongens uit de HAJ die net Nederlands kampioen waren geworden. En naast deze jongens werd de groep ook aangevuld met wat ‘oudere’ jongens van buitenaf. Allemaal ingrediënten om ervoor te zorgen dat we een groep wilden neerzetten die weer een volgende stap wilde maken.

Nieuwe doelen

De trainingsintensiteit werd in omvang verhoogd en ook mooie nieuwe doelen gesteld. De groep had duidelijk honger naar meer. Iets wat ons als staf wel als muziek in de oren klonk. Want die honger hadden wij ook. Maar we wilden het wel vanuit de groep horen om draagvlak te creëren. Eén sessie verder en de nieuwe doelen waren geboren.

Eén van die doelen was om een BENE-League ploeg thuis te loten in de beker. Maar daarvoor moesten we wel de regioronde overleven en niet struikelen over een ploeg die lager aangeschreven staat. En dat doel hebben we behaald: na Feyenoord, Quintus 2, Oliveo en DWS hebben we deze ronde met succes afgerond. Nu was het afwachten of er daadwerkelijk een BENE-League team zou worden geloot. Dat we thuis zouden spelen wisten we al. En jawel hoor, daar kwam HC BEVO HS1 uit de koker. Deze wedstrijd moest ons laten zien waar we zouden staan ten opzichte van een ploeg uit een competitie hoger. De uitslag was 20-33. Terugkijkend was BEVO 1 een maatje te groot qua fysiek, handelingssnelheid en effectiviteit. Maar dekkend en aanvallend gespeeld zoals we graag willen spelen. En dat pakte met vlagen goed uit!

Tweede doel was het beter te doen dan de afgelopen jaren (top 5). Daarin waren we veelal terug te vinden op plek 8-9. Iets wat niet bij de ambitie van de groep paste, we wilden meer. Belangrijkste was dat de groep meer tot elkaar zou komen. Daar hadden we meer uren samen voor nodig maar vooral ‘met elkaar over handbal praten’.

senioren “spel”

Waar kan je elkaar verbeteren en hoe zet je met elkaar iemand in zijn kracht. En daar hebben we geprobeerd aan te werken. Dit gaf zichtbaar een verbetering in de uitvoering in het spel, her en der soms wat wisselvallig, en ook door de nieuwe groep spelers die ingepast moesten worden. De wetten in het senioren “spel” zijn anders dan in de A-Jeugd competitie. Dat resulteerde in hele goeie wedstrijden en wedstrijden waarin we het lastig hadden en ook de punten moesten delen en/of aan de tegenstander moesten laten. Maar we kwamen er steeds lekkerder in. Na de kerst resulteerde dat in 12 overwinningen, 1 gelijkspel en 2 nederlagen in de laatste 15 wedstrijden.

De laatste wedstrijd ging voor ons ook echt ergens om. We wilden dat doel vasthouden. De derde plek hadden we in eigen hand. Tweede konden we niet meer worden dus die plek waar we nu stonden wilden we erg graag vasthouden. In het ergste geval werden we nog 6e en dit zou het goede gevoel en harde werken te kort doen. We zijn volwassen gaan handballen, we zijn beter in staat de situaties te herkennen en met elkaar oplossingen te creëren cq te zoeken. Daarnaast zijn we verdedigen echt leuk gaan vinden met als zichtbaar resultaat ‘slechts’ 8 goals tegen in de 2e helft van het laatste duel.

VAKKIE C

Het grootste compliment wat we als groep hebben kunnen krijgen, is de beleving op de tribune o.l.v. VAKKIE C! Daar gebeurde iets wat we nog niet eerder hadden meegemaakt. De sfeer van het veld en tribune ging in elkaar over en dat zorgde gevoelsmatig voor een extra mannetje in de wedstrijd.

Aan het einde van het slotduel, de laatste minuten heb ik stiekem staan genieten van wat er gebeurde. Onze “finale” wedstrijd was beslist en toen kwam het besef, we hebben het geflikt! Heerlijk die sfeer. Iets wat het hele seizoen in de groep zichtbaar was kwam er helemaal uit.

Ik heb het ook al tegen de groep gezegd. Koester en geniet met wat voor groep je hebt mogen spelen dit seizoen. Want het is niet vanzelfsprekend dat je in zo’n warm bad terechtkomt en zo “close” met elkaar om gaat. Dat moet je telkens samen weer creëren en doorgeven aan de nieuwe generatie.

De Staf

Naast de heren spelers is het ook een heerlijke staf om mee te werken. Iedereen weet wat zijn of haar rol is en ademen hetzelfde. Esmée en Floran hebben weer mooie stappen gemaakt met het tweede team. Vorig jaar tegen degradatie moeten spelen en dit jaar een goeie middenmoter. Soraya en Sylvia, de ‘moeders’ van het team. De jongens en wij, als coaches, kunnen ons dankzij deze 2 kanjers echt focussen op de wedstrijden en trainingen. Zij zijn van enorm grote waarde en dat wordt vanuit de spelers en staf erg gewaardeerd.

Rick en Roy hebben er dit seizoen veel energie in gestopt om de keepers een volgende stap te kunnen laten maken.

En Nick mijn rechterhand. Oprecht jammer maar begrijpelijk dat hij niet door gaat en dus moet stoppen.

Afscheid nemen

Naast Nick stoppen ook een aantal spelers. Sem (studie buitenland), Alex (maatschappelijke carrière) en Tom (stapje terug naar het 3e team) verlaten het tweede team/selectie.

Kjeld, de nestor van het eerste team, gaat met een welverdiend handbal pensioen, Mitchell is gedwongen te stoppen door blessureleed, Mitch is weer terug naar Zwitserland om daar aan zijn dienstplicht te voldoen. En de jongste, Daan, heeft een mooie aanbieding en uitdaging in Duitsland in het vooruitzicht.

Allemaal super dank voor jullie bijdrage aan de ontwikkeling van de groep. Jullie gaan gemist worden en de deur staat ALTIJD voor jullie open!

Ook weer vooruitkijken

Al met al een mooi seizoen waarin we mooie stappen hebben gemaakt. Even kunnen we nagenieten maar voor nu ook alweer de focus op het nieuwe jaar. Want we willen dit als uitgangspositie houden dus er is een hoop werk aan de winkel!

Ik hoop dat jullie van ons genoten hebben en dat we jullie allemaal volgend seizoen weer in de hal zien om er wederom met elkaar een feestje van te maken!

Wesley